24.

♫ De Su - Kto wie

Jest godzina 12:28. Mama właśnie wyszła z domu, tata dzisiaj wyjechał (mam cichą nadzieję, że będzie na święta), Młody siedzi ze znajomymi i grają na xboxie (pewnie zaraz do nich dołączę), a ja mogę w spokoju napić się kakao i napisać notkę. 

Spałam dzisiaj niecałe trzy godziny więc miałam dużo czasu na przemyślenia. Zdałam sobie sprawę, że kiedy zakładałam Ciastka we wrześniu nie sądziłam, że wytrzymam tak długo. Cóż... fakt, bloguje już jakieś 5 lat ale nigdy jakoś nie przywiązywałam się do swoich blogów. Jednak na dzień dzisiejszy nie wyobrażam sobie, że miałabym zostawić Ciastka. Po prostu Go Kocham. Nigdy też nie sądziłam, że zadomowię się na blogspocie, a tu proszę! Nawet gdyby Onet powrócił do swoich blogów i wszystko byłoby po staremu to ja i tak bym już tam nie wróciła. Oh no i jeszcze Blogerzy... od września zyskałam tak wiele jeżeli chodzi o blogowanie. Podejrzewam, że nie szybko się mnie pozbędziecie.

Jeżeli chodzi o wczorajszy dzień - jak najbardziej udany. Co prawda byłam umówiona z Olkiem na 12, a ta przyszła jakoś przed 17, ale cii. I tak było bardzo miło. Zauważyłam, że praktycznie nie ma soboty, żeby Oli u mnie nie było. Już nawet moja mama w środku tygodnia się pyta `Ey, jest środa... Ola u nas w tym tygodniu będzie czy nie?` a ja zawsze odpowiadam: tak mamo, tak. Nawet mama się już przyzwyczaiła, że soboty spędzam z Olą. Czego chcieć więcej? Muszę jej coś kupić na święta! 

Ogólnie w nocy praktycznie nie spałam i doszłam to kilku wniosków: historia lubi się powtarzać (w moim wypadku będzie to już trzeci raz); zbyt szybko przywiązuje się do ludzi; zdecydowanie za szybko ufam ludziom, a potem ryczę, że znowu mnie zranili. Nie powinnam się do ludzi tak szybko przyzwyczajać. Postanowienie na Nowy Rok? Nabrać dystansu. Jasne, bez przesady. Ale jednak. Nie uśmiechają mi się takie noce jak dzisiaj. W sumie i tak nie napiszę o co chodzi bo to długa historia, cóż. Może kiedyś. 

Jeżeli chodzi o przyszły tydzień to bez komentarza. Ale jednak pochwalę się, że weszłam wczoraj na librusa (tak, mamy to gówno) to moim oczom ukazała się trójeczka ze sprawdzianu z chemii. Joghurt fuck yea! Joghurt humanista, Joghurt który się nie uczył do chemii nic a nic. Czyżby to jeden z tych świątecznych cudów o których tyle się mówi?

Jeżeli chodzi o same święta: zaczęłam już pisać listy. Tak. Jednym z moich postanowień w tym roku jest wysłanie listu wszystkim kochanym osóbkom, których nie mogę widzieć codziennie. Jutro idę po kartki, koperty, znaczki i dobre coś w ramach prezentów. Nie mogę się już doczekać aż je wyślę! Uwielbiam pisać listy i je dostawać. Jasne, telefon też jest miły ale list mogę schować do pudełka (kiedyś wam je pokażę), w liście mogę napisać o wszystkim, po za tym o wiele milej jest dostać list/kartkę świąteczną aniżeli meila. Naprawdę. Jasne, trochę to kosztuje ale ponoć uśmiech na twarzy drugiej osoby jest bezcenny. A Wy wysyłacie listy swoim znajomym? Nie chodzi tu tylko o święta, ogólnie.

Właśnie moja Ola parę razy w miesiącu dostaje listy. Uwielbiam patrzeć na jej uśmiech kiedy przybiega do szkoły z kopertą w dłoni. A potem na lekcjach czyta ten list i piszę plan wypowiedzi, żeby nie zapomnieć. Naprawdę to miły widok. No i na dzień dzisiejszy ciągle czekam na list od swojej Emily.

Lodowisko otworzyli u nas dwa tygodnie (?) temu, a ja byłam tam tylko dwa razy! Pewnie w następnym tygodniu zacznę nadrabiać braki na lodowisku, zobaczycie. 

Oh.. i zaczęłam znowu robić gify na gifyo. Jeden mogę Wam pokazać bo akurat nie ma na nim mojej twarzy.

Nie mogę się już doczekać świąt, naprawdę. Oh.. i czy tylko mi tak szybko czas zleciał od września?